Учора падчас пасяджэньня Генэральнай асамблеі
Арганізацыі аб'яднаных нацыяў было абрана 47 членаў новай
Рады ААН ў правох чалавека. Беларусі ў яе складзе няма.
У сакавіку 2006 года было прынятае рашэньне аб замене
ранейшай Камісіі ў правох чалавека Радай. Камісію часта
крытыкавалі за тое, што ў яе склад уваходзяць прадстаўнікі
краін, дзе парушаюцца правы чалавека, у прыватнасьці — Беларусі,
Кітая, Зымбабвэ і Судана.
Зь іншага боку, камісія нярэдка выступала з крытыкай становішча
з правамі чалавека ў гэтых краінах. Напрыклад, тры апошнія
гады камісія штогод прымала рэзалюцыі з рэзкай крытыкай
сытуацыі ў Беларусі. У прыватнасьці, у леташняй рэзалюцыі
камісіі «выказвалася заклапочанасьць у сувязі з магчымай
датычнасьцю высокапастаўленых службовых асобаў Беларусі
да зьнікненьня лідэраў апазыцыі і журналіста Зьмітра Завадзкага,
занепакоенасьць працэсам арганізацыі і правядзеньня выбараў
у Беларусі, адвольнымі арыштамі і затрыманьнямі, перасьледам
і закрыцьцём няўрадавых арганізацыяў, незалежных мэдыяў
і апазыцыйных палітычных партыяў».
Дарэчы, тэкст менавіта гэтай рэзалюцыі камісіі ААН у правох
чалавека спрабавала распаўсюдзіць чэскае пасольства ў Менску,
што было расцэнена беларускімі ўладамі як распаўсюд прапагандысцкіх
матэрыялаў.
Зьмена фармату працы, ператварэньне Камісіі ў Раду ня надта
паўплывала на зьмену яе складу. Агульным галасаваньнем генасамблеі
ў яе былі ўключаныя Кітай, Пакістан, Саудаўская Аравія і
Куба. З краін СНД сябрамі Рады сталі Азэрбайджан, Расея
і Украіна. Армэнія і Грузія ня здолелі набраць неабходную
колькасьць галасоў.
Сябрамі Рады сталі Нямеччына, Францыя, Вялікабрытанія,
Швайцарыя, Фінляндыя, а таксама Польшча, Чэхія, Румынія
і Вугоршчына.
Беларусь і ЗША не выносілі свае кандыдатуры на галасаваньне,
хаця абедзьве яны ўваходзілі ў лік краін — сябраў камісіі.
Абраньне складу Рады ААН у правох чалавека мы папрасілі
пракамэнтаваць палітоляга Андрэя Фёдарава:
(Фёдараў: ) «Я мяркую, што Беларусь не падавала сваю кандыдатуру
таму, што ведала папярэдні расклад, памятала рэзалюцыі ранейшай
камісіі і ведала, што ня пройдзе. Злучаныя Штаты былі наагул
супраць стварэньня гэтай Рады, таму яны і не спрабавалі
стаць яе сябрам.
Тое, што прайшлі такія краіны, як Расея, Куба, Саудаўская
Арабія, Кітай — гэта даволі зразумела, краіны ўплывовыя,
і шмат хто іх падтрымлівае часам з мэркантыльных меркаваньняў.
Тут, на мой погляд, галоўнае — гэта тое, хто наагул стаў
сябрам Рады. Без краін, у якіх ёсьць праблемы з правамі
чалавека, у любым выпадку не абышлося. Галоўнае — ці будзе
перавага ў сапраўды дэмакратычных краін, калі справа ў Радзе
будзе даходзіць да галасаваньня.
На жаль, цяжка пагадзіцца зь меркаваньнем, што ператварэньне
Камісіі ў Раду павялічыць уплыў на тыя краіны, дзе з правамі
чалавека існуюць праблемы. Тут справа не ў большасьці галасоў,
а ў наяўнасьці тых ці іншых рычагоў уплыву. Пакуль што,
мне здаецца, простая зьмена фармату гэтых рычагоў не дадае».
Юры Дракахруст
Радыё Свабода
|