Сёньня ў судзе Кастрычніцкага раёну Горадні з апошнім словам выступілі Мікалай Аўтуховіч і Юры Лявонаў. Дзяржаўны абвінаваўца прапанаваў зьняволіць першага на тры з паловай году, другога — на тры гады і пяць месяцаў. Прысуд судзьдзя Мікалай Рачынскі агучыць 6 ліпеня.

Калі Мікалая Аўтуховіча завялі ў судовую залю і зачынілі ў клетцы, ён павітаўся зь сябрамі й калегамі, якія прыехалі з Ваўкавыску (іх было каля дваццаці чалавек). Нехта сказаў, што ён паправіўся пасьля працяглага адмаўленьня ад ежы, а Аўтуховіч у адказ: восем літраў вады ў мяне ўлілі дактары, вось і паправіўся. Сваё апошняе слова Мікалай Аўтуховіч чытаў седзячы, яно было пабудаванае на абвяржэньні абвінавачаньня.

У прыватнасьці, пракурор Яўген Шчарбак сказаў, што ваўкавыскі прадпрымальнік Мікалай Аўтуховіч з дапамогай дырэктара фірмы «Ніка-транс» Юр’я Лявонава ўхіляўся ад выплаты падаткаў, ажыцьцяўляў перавозку пасажыраў і багажу без рэгістрацыі камэрцыйнай фірмы, якую павінен быў стварыць, і не атрымаў адпаведнай ліцэнзіі. У выніку мясцовы бюджэт панёс страты ў асабліва буйным памеры.

Мікалай Аўтуховіч спаслаўся на прэзыдэнцкі дэкрэт №17 за 2003 год, паводле якога ён меў права, а не абавязак ствараць фірму. Зыходзячы з гэтага, падкрэсьліў падсудны, яго судзяць за фірму, якой не існавала. Сам ён як індывідуальны прадпрымальнік меў ліцэнзію і плаціў падаткі. У заканадаўстве не прадугледжана пакараньня за тое, што нехта не стварыў фірмы, сказаў Мікалай Аўтуховіч, таму ён лічыць працэс фарсам.

Пра свае ўражаньні ад апошняга слова Аўтуховічам, і ад ягоных паводзінаў гаворыць адзін з ваўкавыскіх кіроўцаў:

(Кіроўца: ) «Чацьвёра нас прыехала падтрымаць Аўтуховіча, таму што яму напэўна з гэтым беззаконьнем цяжка змагацца аднаму. Вось прыехалі, пакуль мы свабодныя ад камандзіровак, нашыя машыны ў рэйсе, будзем падтрымліваць яго да канца. Мужчына — малойца, добра трымаецца. Мужчынам быў, мужчынам застанецца».

На суд прыяжджаў зь Менску Канстанцін Уланаў, яны з Аўтуховічам некалі ваявалі ў Аўганістане. Ён лічыць, што заканадаўства відавочна недасканалае, але калі Аўтуховіч сапраўды штосьці парушаў, можна было не даводзіць справу да суду: яго неаднаразова правярала падатковая служба і ніколі яму не казалі, што ён займаецца незаконнай прадпрымальніцкай дзейнасьцю.

Абвінавачаньне лічыць, што абодва падсудныя павінны сплаціць нанесеныя раённаму бюджэту страты: 40 мільёнаў 623 тысячы рублёў падатку, што Аўтуховіч не заплаціў за кіроўцаў, якіх наймаў для працы на сваіх таксоўках, а таксама 1 мільярд 92 мільёны 84 тысячы рублёў — суму выручкі, якую ён атрымаў ад працы сваіх таксовак.

Сяргей Астраўцоў
Радыё Свабода