13.09.2006 |
Былы муж Сьвятланы Завадзкай, журналіст
Зьміцер Завадзкі, зьнік 7 ліпеня 2000 года. Паводле беларускай
апазыцыі і міжнародных праваабарончых арганізацыяў, да гэтага
маюць дачыненьне высокія беларускія службоўцы.
Сьвятлана Завадзкая – адна зь лідэраў арганізацыі “Мы памятаем”,
у лютым 2006 года разам зь Ірынай Красоўскай яна была прынятая
ў Белым Доме прэзыдэнтам ЗША Джорджам Бушам.
З адукацыі Сьвятлана – мадэльер-канструктар жаночага адзеньня.
У інтэрвію "Свабодзе" Сьвятлана сказала:
"Можа, гэта будзе гучаць і банальна, але як дзіця,
я веру ў добрых і шчырых людзей, што іх больш, і што на
іх трымаецца сусьвет. Жадаю я пераменаў у маёй Беларусі,
каб кіравалі ёю добрасумленныя людзі. Каб мой сын Юрась
жыў у свабоднай краіне. І не баяўся, што калі ён прышпіліць
бел-чырвона-белы значак, яго за гэта яго могуць звольніць
з інстытуту. Вось у гэта я веру і гэтага жадаю".
Тэкст онлайн-канфэрэнцыi зь Сьвятланай Завадзкай на Радыё
свабода:
[ 11/09/2006 16:46 ]
Прывiтанне Святлана! Хачу вас спытаць... Чаму вы і вашыя
таварышы "па ідэі" (Халiп, Iвашкевiч, Сасiм i
усё "пакаленне джынс") ствараеце культ з Дзён
салідарнасці і асаблiва з "джынса" (маю на ўвазе
фэст)? Канешне, салiдарнасць - гэта сьвятое,, але ж не на
столькі.... Ці ведаеце вы, што "джынс" як сымбаль
нашай рэвалюцыі не прымае ВЕЛЬМІ ВЯЛІКАЯ колькасць людзей!
Фактычна , распаўсюджваннем ідэі "джынсавай рэвалюцыі"
займаецца толькі не iснуючы рух ЗУБР. Выбачыце, але гэта
яшчэ не пакаленне... Дарэчы, зараз гэта вельмi нагадвае
акцыі БРСМа. Усе ж ведаюць, што "джынсавая рэвалюцыя"
з трэскам правалілася... Так, менавіта ПРАВАЛIЛАСЯ! Нiякай
рэвалюцыi "у галавах" не было. там быу толькi
жах. Я не разумею, навошта адраджаць няўдалыя ідэі?!. Навошта
дзейнiчаць метадамi рэжыма??... Спадзяюся, што пасля прыходу
да ўлады дэм. сілау, нам не будуць кожныя пяць хвілін паказваць
па тэлевізары нашых "герояў у барацьбе з рэжымам"
і беларусаў не будуць сілком заклікаць паліць свечкі кожны
месяц! ....спадзяюся..... Ну, у любым выпадку, Я За СВАБОДУ
i колер маёй рэвалюцыi - БЕЛЫ! Дзякуй, з Днем салiдарнасьцi
вас!
Добры дзень. Дзякуй за пытаньне.
Нягледзячы на тое, які колер рэвалюцыі хто прымае: Вы прымаеце
БЕЛЫ, я прымаю БЕЛ-ЧЫРВОНА-БЕЛЫ, нехта ДЖЫНСАВЫ… Але ў незалежнасьці
ад таго, які колер мы выбіраем для ідэі, згадзіцеся, што
перамены вельмі патрэбныя нашай Беларусі. А ставіць сьвечкі
ці не, гэта права, а не абавязак, і прымусу тут ніякага
ня мусіць быць.
Вы сьцьвярджаеце, што рэвалюцыя з трэскам правалілася.
Я не магу з Вамі пагадзіцца. Стаўцеся да гэтага як да пачатку
рэвалюцыі. На плошчы сярод тысячаў беларусаў была я, мой
сын Юрась і шмат маіх блізкіх і сяброў. І туды нас прывёў
ня колер, а імкненьне да пераменаў. І ў тых, хто знайшоў
у сабе сілы прыйсьці туды, рэвалюцыя “ў галовах” ужо пачалася.
Я лічу, што ў тыя дні быць на плошчы АБАВЯЗАНЫ былі ўсе
сумленныя людзі нашае краіны – і гэта ня подзьвіг ці гераізм.
Згодная з Вамі, што ня варта было прысвойваць рэвалюцыі
імя "джынсавая", бо ў кожнага яна была свая. Але
ў той жа час аб’ядноўвала нас салідарнасьць у імкненьні
да пераменаў і да таго, што мы хацелі і хочам жыць у свабоднай
краіне. І кожны цяпер, пасьля тых падзеяў, можа знайсьці
нейкія хібы. Але я лічу, што варта шукаць у тых падзеях
і ў сёньняшняй барацьбе ня тое, што нас разьядноўвае, а
тое, што нас аб’ядноўвае. Таму менавіта й лёзунг Я ЗА СВАБОДУ
стаўся агульным для ўсіх нас!
Не разумею, чаму Вы вырашылі, што мае таварышы “па ідэі”
– гэта толькі Халіп, Івашкевіч, Сасім, пакаленьне джынс
і неіснуючы ЗУБР… Яшчэ мае таварышы – Мілінкевіч, Хадыка,
Арлоў, Шушкевіч, Вячорка, Калякін, Лябедзька, існуючы "Малады
Фронт" і шмат іншых сумленных беларусаў. Я здольная
падтрымаць любую здаровую ініцыятыву, але не бяздумна, а
толькі тады, калі яна дапаможа нам усім наблізіць “Дзень
пераменаў” і ні ў якім разе не раскалоць дэмакратычныя сілы.
[ 11/09/2006 18:54 ]
Сьвятлана, выказваю салідарнасьць з Вашым змаганьнем.
І пытаньне. Ваш муж нейкі час працаваў аператарам у Лукашэнкі.
Ці расквазваў ён што-небудзь пра яго як пра чалавека, якое
ён (Лукашэнка) рабіў уражаньне "за кадрам"?
Добры дзень! Дзякуй за салідарнасьць.
Так, сапраўды, Дзіма працаваў апэратарам у Лукашэнкі ад
1994 да 1997 г. Але ж ведаеце, што тычылася яго прафэсійных
абавязкаў, тут ён стараўся ні з кім не дзяліцца сваімі думкамі.
Можа быць, таму, што сям’я для яго была сям’ёю, а праца
– працаю, і тут ён вельмі выразна праводзіў мяжу. Адно дакладна
памятаю, што калі Дзіма сыходзіў ад Лукашэнкі і я яго запытала,
чаму, Дзіма адказаў: “Я не хачу, каб людзі мне плявалі ў
твар”.
[ 11/09/2006 20:53 ]
Пытаньні да Святланы Завадскай: Паважаю мужнасьць вашага
загінуўшага мужа, і вашу ў сувязі з тым пазыцыю. Улада сьвядома
рыхтуе гвалтаўнікоў, катаў і забойцаў дзеля абароны сябе
любімай, як была выразна прадэманстравана у выпадку з вамі
падчас акцыі, а затым з цэлай калёнай моладзі, жанчын і
старых пасьля выбараў. Ваш выпадак стаў вітрынай стаўленьня
улады да апанэнтаў. Ці ўдалося высьветліць імя гэнага “героя”.
Якія наступствы былі для яго і для вас? Дзед.
Прозьвішча таго “героя”, які мяне ўдарыў у твар – Давідовіч
Ю.М., баец АМАПу, здаецца, сяржант. Ведаеце зараз бязь жарту
да таго інцыдэнту нельга ставіцца. Таму што па матэрыялах
справы гэта ня ён мяне біў, а я зьбіла двух АМАПаўцаў. Спачатку
я нібыта біла АМАПаўца Марцінкевіча, а затым мне "пад
раздачу" патрапіў і сам Давідовіч. І, як вырашыў суд
Цэнтральнага раёну г.Менску, у той дзень, 7-га ліпеня 2005
году, супрацоўнікі АМАПу мяне і пальцам не чапалi.
А калі сур’ёзна, гэта быў сапраўдны жах. Бо сёньняшнія
суды могуць апраўдаць любыя злачынствы ўладаў, якія б відавочныя
яны ні былі. І далей наша судовая сыстэма становіцца ўсё
горш і горш. Асаблівыя прыклады таму – судовыя працэсы над
моладзьдзю пасьля сакавіцкіх так званых выбараў у прэзыдэнты.
[ 11/09/2006 20:53 ]
Зьнікненьне Завадскага прыпісваецца СОБРаўцу, кіраўніку
паўфашысцкай арганізацыі РНЕ Ігнатоўскаму, які па іншых
справах садзіць пажыцьцёва ў вязьніцы. Як вы ставіцеся да
гіпотэзы, што ў сувязі зь небывалай актыўнасьцю РНЕшнікаў
апошнім часам, загадкавымі акалічнасьцямі сьмерці дыпляматаў
зь Літвы і Польшчы ён (Ігнатоўскі), можа, ужо зноў на волі?
Дзед
Я ведаю дакладна тое, што сама чытала ў недзяржаўнай прэсе
і чула ад некаторых юрыстаў. Ігнатовіч (не Ігнатоўскі) зараз
знаходзіцца ў Жодзінскай турме. Ён там зараз у вельмі кепскіх
умовах, і як распавядалі яго родныя, гэтыя ўмовы вельмі
адмоўна ўплываюць на яго здароўе. Улады спадзяюцца і чакаюць,
што ён памрэ, і гэта будзе вельмі зручны варыянт, бо тады
Ігнатовіч ніколі ня зможа даказаць сваю невінаватасьць.
Я не лічу, што пасьля таго, што з Ігнатовічам ужо зрабіла
турма, ён ніколі ня стане ў шэрагі забойцаў. Але гэта толькі
маё суб’ектыўнае меркаваньне. Што зараз з Ігнатовічам –
дакладна мне не вядома.
[ 11/09/2006 21:33 ]
Sviatlana, ne haceli b vy kinuc use i zjehac za miazhu,
jak Zaharanka, Krasouskaja, tysiachy inshyh? Shto vas trymaje
u Belarusi? Baleslau, Hrodna
Гэта вельмі складанае пытаньне. Таму, што я разумею – такім
людзям як я заставацца ў Беларусі небясьпечна. Але я разумею
й тое, што я апошняя з удоў, якая займаецца справай зьніклых
тут, у Беларусі. Я адчуваю, што на мне ляжыць вялікая адказнасьць
і я сёньня патрэбная сваёй краіне. А яшчэ, у дадатак да
ўсяго, я нядаўна прачытала на Свабодзе, што такі паважаны
і знакаміты чалавек як Уладзімер Арлоў верыць у будучыню
Беларусі і ў мяне ў тым ліку. Ну і як пасьля ўсяго гэтага
зьедзеш?
[ 11/09/2006 21:38 ]
Sveta, shto vy vedajece pra asudzanyh u sprave zniknennia
Zmicera -- jany siadziac za kratami ci uzho na voli? BX
Я ўжо адказвала на падобнае пытаньне. Па маіх зьвестках,
Ігнатовіч зараз адбывае пакараньне ў Жодзінскай турме. У
дадатак я ведаю, што адзін з тых, хто праходзіў па справе
аб зьнікненьні Зьміцера, Савушкін, летась быў адпушчаны
на волю. На сайце “Беларускага партызана” www.belaruspartizan.org
было цікавае інтэрвію зь ім.
[ 12/09/2006 00:06 ]
Sviatlana, dobry dzien. Sto dla vas zjaulajecca sensam zyccia?
Dziakuj, Alena.
Добры дзень, Алена.
Я вельмі сямейны чалавек. І таму сэнс жыцьця для мяне –
гэта шчасьце і спакой у маёй сям’і.
А ў глябальным паняцьці сэнс жыцьця для мяне – Свабода
і Адраджэньне маёй Беларусі. Бо бяз гэтага і ў маёй сям’і
няма спакою.
[ 12/09/2006 10:35 ]
Шаноўная спадарыня Сьвятлана, хачу павіншаваць Вас і
Сяржука Бахуна са шлюбам. Памятаю, гады з паўтары таму браў
інтэрвію ў Сяржука і пераканаўся, які гэта мужны і адначасова
лагодны і душэўны чалавек. Жадаю Вам шчасьця! Перадавайце
прывітаньне Сяржуку. Маё пытаньне да Вас: чым бы Вы хацелі
займацца, калі ў Беларусь прыйдзе сапраўдная свабода? Ці
ёсьць у Вас мара - у прафэсыйным пляне? З павагай, Алесь
Кудрыцкі
Прывітаньне, Алесь!
Дзякуй за віншаваньне. Мне Сяржук аб Вас распавядаў і нават
даваў чытаць тое інтэрвію ў Нашай Ніве.
А што тычыцца пытаньня. Я вельмі мару аб тым часе, калі
прыйдзе Свабода на Беларусь, і мы зможам усе сябе рэалізаваць
у прафэсійным пляне. Я ведаю, што многія з тых, хто зараз
у апазыцыі, займаюцца палітыкай выключна ў сілу абставін.
Па першай адукацыі я мадэльер-канструктар жаночага адзеньня
і заўсёды марыла, каб у мяне была свая крама моднага адзеньня.
Але зараз я атрымліваю адукацыю палітоляга, і таму пакуль
дакладна ня ведаю, якая з дзьвюх маіх адукацыяў больш спатрэбіцца
свабоднай Беларусі.
[ 12/09/2006 13:15 ]
Святлана, як успрыняли Ваш новы шлюб Вашыя близкия, знаёмыя,
а таксама маци Дзмитрыя Завадскага?
Усе блізкія і знаёмыя ўспрынялі мой новы шлюб станоўча.
Мы з маім мужам Сяржуком яшчэ да гэтага часу прымаем віншаваньні
з нагоды вясельля. Хаця я ведаю, што ня ўсім наш шлюб даспадобы.
Але гэта, я лічу, могуць быць толькі тыя людзі, якія ня
здольныя паставіць сябе на маё месца і зразумець, што ў
любым выпадку жыцьцё працягваецца, якім бы сумным і горкім
яно ні было раней. І кожны чалавек хоча быць шчасьлівым
зараз, а не калі-небудзь у другім жыцьці.
[ 12/09/2006 17:00 ]
Sveta, Chym zajmajecca vash syn? Kim hocha stac? Alina
Paulava
Юрась зараз вучыцца ў дзясятай клясе. Цікавіцца інфарматыкай
і тэхнікай. Але заўсёды кажа, што будзе прэзыдэнтам. Што
тычыцца майго меркаваньня, то я б хацела, каб Юрась пайшоў
па прафэсійнаму шляху ягонага таты і зьвязаў свой лёс з
тэлевізійнай журналістыкай. На жаль, зараз у Беларусі няма
незалежнай тэлевізіі, і таму разьвівацца прафэсійна на Радзіме
сёньня немагчыма. Спадзяюся, у хуткай будучыні такая магчымасьць
зьявіцца.
[ 12/09/2006 17:23 ]
Раскажыце пра сустрэчу з Бушам. Якое ён зрабіў на Вас
уражаньне? Ці пагаджаецеся Вы зь меркаваньнем, што Буш-малодшы
- недалёкі чалавек?
Джордж Буш пакінуў у мяне ўражаньне разумнага чалавека,
у якога вельмі добрае пачуцьцё гумару. Напрыклад, пра Біла
Клінтана не казалі, што ён недалёкі чалавек, але ж я сумняюся,
што Клінтан ведае аб Беларусі больш, чым, Джордж Буш-малодшы.
Таму мае ўражаньні сфармаваліся менавіта з гэтага падыходу.
Я лічу, што чуткі аб недалёкасьці Буша-малодшага былі “запушчаныя”
крамлёўскімі СМІ. Многія крытыкуюць Джорджа Буша за вайну
ў Іраку, але ніхто ня ведае, што зрабіў бы ён сам на месцы
Буша пасьля жудаснай трагедыі 11-га верасьня, гадавіна якой
была на гэтым тыдні.
[ 12/09/2006 17:29 ]
Шаноўная Сьвятлана, ці маюць нейкі рэальны і канкрэтны
эфэкт акцыі салідарнасьці, якія праводзяцца 16-га кожнага
месяца?
Я ня ведаю, які канкрэтны эфэкт ад акцый 16-га хто чакае.
Але для мяне, як для ахвяры гэтага рэжыму, гэты дзень вельмі
важны, таму што я адчуваю салідарнасьць шматлікіх людзей,
якія думаюць і падтрымліваюць усіх, хто пацярпеў ад гэтай
улады. Кожны месяц 16-га такія акцыі праводзяцца ня толькі
ў Беларусі, але і ў ЗША і краінах Эўропы. І гэта нагадвае
ўладам Беларусі, што за падзеямі ў Беларусі ўважліва сочаць
па ўсім сьвеце. І паверце мне, гэта варта таго. Давайце
ўспомнім, што яшчэ гадоў пяць таму, аб Беларусі мала ведалі
ў сьвеце, а зараз нас падтрымліваюць усе цывілізаваныя краіны.
І гэта ўсё дзякуючы падобным ініцыятывам. Я спадзяюся, што
ўсе нашыя акцыі важныя, і жадаю, каб яны наблізілі нас да
перамогі.
[ 12/09/2006 19:00 ]
Паважаная Сьвета! Я хачу Вас папросту павіншаваць з тым,
што Вы нарэшце ўладкавалі сваё асабістае жыцьцё :) Вы гэтага
заслугоўваеце: любая жанчына мае права быць шчасьлівай.
Усяго Вам самага добрага і віншаваньні з нагоды шлюбу! Алена.
Алена! Шчыры дзякуй Вам за добрыя словы і за тое, што Вы
мяне разумееце.
[ 12/09/2006 19:13 ]
Сьвятлана! Як Вы ставіцеся да крытыкі? Сяржук
Я сама вельмі крытыкую сябе. Таму да крытыкі стаўлюся вельмі
добра, калі я адчуваю, што нешта мне патрэбна выправіць
у сабе, у маі хсправах. Я радая і дзякую ўсім за тое, калі
мне робяць нейкія заўвагі.
[ 12/09/2006 19:14 ]
Сьвятлана! Скажыце калі ласка, што Вы чытаеце? Якія газэты,
часопісы, кнігі? Хто ў Вас Любімы журналіст, паэт і пісьменьнік?
І яшчэ, якую кніжку Вы марыце прачытаць, але адкладваеце
гэта па самых розных прычынах? Дзякуй! Сяржук
З газэтаў я чытаю "Народную Волю", "Нашу
Ніву", "Моладзевую думку", "Салідарнасьць"
- усіх не ўзгадаю, але чытаю многа, і шмат чытаю інтэрнэт-выданьняў.
Што да кніг, то на маім вясельлі прысутнічаў такі вялікі
чалавек як пісьменьнік Уладзімер Арлоў. Ён падараваў нам
некалькі кніг, і адну зь іх, "Сланы Ганібала",
я зараз чытаю. Гэта вельмі цікавая кніга, яна складаецца
зь невялічкіх эсэ, якія былі напісаныя за 15 гадоў, і калі
іх чытаеш, здаецца, што яны было напісаныя сёньня, але потым
глядзіш дату і бачыш, што эсэ было напісанае 15 год таму,
але ня страціла сваёй актуальнасьці ані сёньня. Што да любімага
пісьменьніка, то прыярытэты з гадамі мяняюцца,
|